بخشی از وصیعت نامه پاسدار ابوذر دهقان
وبلاگ بخش جره و بالاده (میلاد جوکار) نوشت:
«و لاتحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا بل احیاء عند ربهم یرزقون»
و گمان مبرید آنان که در راه خدا کشته می شوند مرده اند بلکه آنان زنده جاویدند و نزد خدای خویش منتقم می شوند و روزی خوارخوان گسترده.
خدا را حمد و سپاس کرده، شهادت می دهم که او خدای یکتا و پاک و منزه از هر عیبی است و شهادت می دهم که دین اسلام دین محمدی (ص) بهترین و سالم ترین و اکمل ترین دین است و شهادت می دهم که خاتم الانبیا محمد (ص) بنده و رسول اوست و هر کس غیر از این را انتخاب کرد رو به شقاوت رفت و مشمول حدیث (خسر الدنیا و الاخره) شد و هر کس از این در وارد شد سالم و به کمال دنیوی و اخروی رسید.
خدایا بارالها این دروازه اسلامی و نورانی و پاک را به روی ما ایرانیان در این برهه از زمان باز کردی و مسئول این دروازه را عزیزترین بنده هایت فرزند رسول خدا (ص) حضرت امام خمینی نایب به حق مهدی موعود (عج) قرار دادی.
بارالها بعد از آن در رحمت خاص خود یعنی جهاد علیه کفار باز کردی و بندگان خاص خودت را به این دیار عشق و محبت دعوت کردی تا هم جهاد اصغر انجام دهند و هم جهاد اکبر و شبها با خودت به راز و نیاز بپردازند و روزها مثل شیر بجنگند.
بارالها نمی دانم آیا جبهه آمدنم قبول می شود یا نه؟ آیا گناهانم آمرزیده می شود یا نه؟ آیا قلب امام زمان (عج) از من راضی و خشنود است یا نه؟
خدایا، حال بعد از مرگم را نمی دانم. خدایا، بارالها از گناهانم می ترسم از عبادتهای ناقصم می ترسم.
ولی، ولی ای خدا یکی از صفاتت ارحم الرحمنیت است پس ای خدای مهربان، از پدر و مادر مهربانتر، همه مسلمانان و رزمندگان عزیزی و مرا غریق رحمت خودت درآور و جلو همه شهدای گمنام شرمسارمان نفرما و مقابل سرور شهداء ابا عبدالله الحسین(ع) شرمسارمان نفرما.
درود و سلام بر شهدای اسلام
اگر شهید بزرگی مانند سردار بزرگ شهرمان شهید ابوذر دهقان نبود الان ما و امثال ما در آسایش و امنیت نبودیم
شادی روحشان صلوات