از عبادت خود لذت ببریم

به نام خدا

ازعبادت خود لذت ببریم

پیامبر گرامی اسلام حضرت محمد (ص) نماز را معراج مومن می دانند ( الصلوه معراج المومن) بدین معنی که انسان به سبب اقامه نماز به عالم قدسی عروج می کند و با خدای خودش به گفتگو می نشیند.

 

همه می دانیم که اولین شرط برای اقامه نماز طهارت است؛ یعنی نماز گزار باید هرگونه پلیدی و نجاست را از بدن خود دور کند و با توجه به شرایط ، با غسل کردن، وضو گرفتن و یا تیمم نمودن آلودگی های ظاهری را از خود بزداید، چرا که شرط صحت نماز، طهارت است. اما چقدر زیباتر است که اقامه کننده نماز بکوشد علاوه بر زدودن نجاست ظاهری، زشتی های درونی خود از قبیل کبر، حسد، ظلم، پیروی از شهوات و دل بستن به دنیا را از خود دور کند تا شرایط قبولی این ارتباط با معبود نیز مهیا شود.

نمازگزار برای اقامه نماز باید به پوشش و لباس خود توجه کند یعنی لباسش نیز پاک و طاهر باشد، غصبی نباشد و شرایط دیگر که در رساله های عملیه ذکر شده است. اما چقدر زیباتر است که با پوشیدن لباس تقوا و دوری جستن از گناهان و
زشتی های اخلاقی در برپایی خیمه دین خویش تلاش نماید ( الصلوه عمود دینکم)

اگر چه نماز خواندن در هر مکانی که مباح باشد صحیح است اما چقدر زیباتر است که گفتگوی عاشق با معشوق در بهترین مکان ها که مساجد هستند به جای آورد شود .

وگرچه می دانیم که برای ادای نماز های یومیه زمان خاصی در نظر گرفته شده است اما چقدر زیباتر است که مومنین با شنیدن ندای موذن که از گلدسته ماذنه ها دعوت به نماز (حی علی الصلوه ) و رستگاری ( حی علی الفلاح ) و بهترین عمل
( حی علی خیر العمل) می کند، ما هم به یاد ندای منادی روز رستاخیز، خود را برای ادای نماز و در صورت امکان شرکت در جماعت آماده کنیم و برای موفقیت از حضرت  دوست بخواهیم که به ما کمک کند که لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم.

آری اگر به دستورات و توصیه های رسیدن از ائمه معصومین عمل کنیم آن وقت طعم شیرین عبادت خدا می چشیم و از مناجات کردن با او در درون خویش احساس لذت می کنیم .

و آن زمان است که می فهمیم چرا حضرت سید الشهدا (ع) شب عاشورا برای اقامه نماز و تلاوت  قرآن و راز و نیاز با حضرت رب العالمین ازدشمن مهلت خواست  و در ظهر عاشورا و در اول وقت ادای نماز ، خود و یاران به نماز ایستادند و با کسب شیرینی و لذت مناجات و گفتگو با معشوق ، مصیبت ها و سختی ها را تحمل کرد ( الا بذکر الله تطمئن القلوب) تا به دیدار یار پیوستند . 

نویسنده: محمد بارونی    

نشانی : وبلاگ نامه ی مهر