وبلاگ انجمنی نوشت:
سال 94 را در حالی به پایان میبریم که در این سال، تعدادی از جوانان این دیار را در راه پاسداری از حریم اسلام ناب محمدی(ص) به جبهه های جنگ با اسلام آمریکایی فرستادیم و امروز به آنان میبالیم که شهیدانی از جنس عاشقان بینشان بودند.
و در حالی سال 95 را آغاز مینماییم که تکلیفی بس سهمگین تر بر دوش داریم. تکلیفی از نوع همان عشقبازی شهیدان مدافع حرم...
حالا نه تنها میراث دار همکلاسی ها و هم
محله ای های شهیدمان هستیم، که به شکلی رسمی پرچم جوانان جهان اسلام، به حق
بر دوش ما قرار گرفته است. پرچمی که تا چندی پیش بر دوش جوانان ترک
استانبول بود. جوانانی که هرچند سعی داشتند تا حرمت این پرچم و تکلیف را
حفظ کنند و مسؤلانشان را که با نقابی از نفاق به دفاع از تروریسم وحشی
صهیونیستی-عربی میپرداخت را متذکر شوند. اما در واقع نتوانستند کاری از پیش
برند.
سال 94 را در حالی به پایان میبریم که در این سال، تعدادی از جوانان این دیار را در راه پاسداری از حریم اسلام ناب محمدی(ص) به جبهه های جنگ با اسلام آمریکایی فرستادیم و امروز به آنان میبالیم که شهیدانی از جنس عاشقان بینشان بودند.
و در حالی سال 95 را آغاز مینماییم که تکلیفی بس سهمگین تر بر دوش داریم. تکلیفی از نوع همان عشقبازی شهیدان مدافع حرم...
حالا نه تنها میراث دار همکلاسی ها و هم محله ای های شهیدمان هستیم، که به شکلی رسمی پرچم جوانان جهان اسلام، به حق بر دوش ما قرار گرفته است. پرچمی که تا چندی پیش بر دوش جوانان ترک استانبول بود. جوانانی که هرچند سعی داشتند تا حرمت این پرچم و تکلیف را حفظ کنند و مسؤلانشان را که با نقابی از نفاق به دفاع از تروریسم وحشی صهیونیستی-عربی میپرداخت را متذکر شوند. اما در واقع نتوانستند کاری از پیش برند.
حالا این پرچم بر دوش جوانان ایران زمین نشسته است؛ و از آن مهمتر بر دوش اهالی فارس و به اسم بر دوش جوانان شیرازی...
حالا این ما هستیم که باید نشان دهیم که میراث داران مدافعان حرم آل الله، بهترین کسانند برای بر دوش کشیدن پرچم اسلام...
آری! ماییم که باید آماده شویم تا در دو سال پیش روی، آن چنان به میدان بیاییم که دیگر کسی شک نکند که صاحب این پرچم و نام ماییم. مایی که سینه سوخته اسلامیم... مایی که وارثان سلمانیم...
جوانانی از قبیله سلمان...
همان جوانانی که هنوز وقتی به خانه مادربزرگ و پدربزرگ هاشان میروند، قاب عکسهای عمو، دایی، پدر، مادر، خاله و یا عمه هاشان که در دفاع از کیان اسلام شربت شهادت نوشیده اند، را مینگرند... همان جوانانی که هنوز بوی شهادت را از جبهه های فکه و طلائیه و شلمچه و اروند به مشامشان میرسد... هنوز پای ثابت شب نشینی های خانوادگیشان خاطرات دوران عشقبازی برای دفاع از اسلام است...
آری! این جوانان که پدرانشان برای برقراری حاکمیتی بر اساس اسلام، انقلابی اسلامی را پی ریختند که هنوز فریادش بر بام جهان شنیده میشود...
آری! جوانانی از دیار حرم سوم اهل بیت(ع) پیامبر(ص)... همان حرمی که صاحب آن امین ولایت بود... و بر نفسش پای نهاد و در حالی که ولایت را پیشاپیشش نهادند، آن را برداشت و به صاحبش داد...
حالا جوانانی از این دیار، پرچمی را از جوانان جهان اسلام بر دوش گرفته اند که بر دوش دیگران سنگینی میکند...
اما این دیار محمد مسرور، پژمان توفیقی، علی جوکار، محمد صاحب کرم، صفدر حیدری، ستار محمدی، محمد استحکامی، حسین جمالی، مسلم نصر، ایمان خزایی پور، علیرضا قلی پور، بهزاد سیفی، خانعلی یوسفی، جلیل خادمی، عبدا... اسکندری، دادا... شیبانی، جاوید یوسفی، علمدار مورجانی، نجیب ا... مرادی، سید جواد سجادی، جهانپور شریفی، محسن قاجاریان، ابوذر داودی، سید فخرالدین تقوی، سجاد دهقان، هدایت ا... غلامی، عسکر زمانی ، مهرداد قاجاری، نظام محسنی، محمدزمان عطایی و ... دارد.
آری، جوانان فارس در حالی پرچم ”پایتختی جوانان جهان اسلام“ را بر دوش گرفته اند که هنوز کفن همکلاسان و هم محله ای هاشان خشک نشده است. پس تکلیفی سنگین بر دوش دارند.
بر ما جوانان فارس است تا از این فرصت به دست آمده حداکثر بهره را ببریم. هم از بعد داخلی (تا الگویی شویم و الگوسازی کنیم برای خود و دیگران) و هم از بعد خارجی(یعنی ارتباط گیری موثر با جوانان مسلمان و غیرمسلمان جهان به خصوص جوانان مسلمان کشورهای اسلامی)...
باید بایستیم آن چنان که پدرانمان ایستادند...
ما جوانان ایران و بخصوص فارس را مسلمانان با ”سلمان منا اهل البیت“ میشناسند. پس ما اهالی فارس نیز که از قبیله سلمان هستیم باید نشان دهیم که از اهل بیت بودن یعنی چه... باید رسم اهلب یت را، منش اهل بیت را، مرام اهل بیت را نشان دهیم... که ما از دیاری هستیم که مفتخر شده است به ”حرم سوم اهل بیت“...
جهان اسلام، سلمان را با علمش، فقهش، تقوایش، جهادش، عدالتش میشناسد و قبیله سلمان را با ”اگر علم در ثریا باشد مردانی از سرزمین فارس به آن دست خواهند یافت“ میشناسند...
حالا وظیفه ماست که هر چه سریعتر ابتدا، شهر و استان و کشور خود را بسازیم... بایستی پایه ریزی تمدن اسلامی-ایرانی را انجام دهیم و آن را به جهانیان و به خصوص جهان اسلام عرضه کنیم.
یکی از کارهایی که بایستی انجام شود، تشکیل کارگروه هایی از جوانان کشورهای اسلامی است تا در آن برای حل معضلات منطقه به خصوص پایان دادن به درگیری های خانمان سوز چند سال اخیر در برخی کشورهای اسلامی چاره اندیشی شود.
انشاءا... بتوانیم این بار سنگین را به مقصد برسانیم...
